Enkeltjes

‘Ik heb een enkeltje gekocht hoor’, zeg ik tegen vriendje als ik vrijdag thuis kom. ‘Ik ga niet meer terug, ze zakken er maar in.’

Vriendje trekt een wenkbrauw op.

‘Nou bij wijze van symbolisch protest dan. Ik weet ook heus wel dat ik weer terug ga. En ik heb alleen mezelf ermee want een weekendretour is veel goedkoper dan twee enkeltjes.’

Vriendje laat een stilte vallen. Ik verwacht wijze woorden, of op z’n minst een begripvolle hmm.

‘Je hébt al twee enkeltjes’, zegt vriendje droog. ‘Waarom moet je toch altijd alles op voorraad hebben?’