Paniekvogels

Vanuit het niets schrik ik wakker. Vriendje staat naast het bed en kijkt me aan met grote schrikogen. ‘Inbrekers! Volgens mij zijn er inbrekers, hou je telefoon bij de hand!’, fluistert hij gejaagd voordat hij met veel kabaal naar beneden sprint.

In een sprong sta ik ook naast het bed met mijn telefoon in de aanslag. Geen idee wat ik ermee moet. Naar het hoofd van de inbreker gooien? Mijn hart raast in m’n keel en ik sta met gespitste oren bovenaan de trap te wachten. Het blijft even stil.

‘Jezus!’, roept vriendje. ‘Alles goed?!’, roep ik terug. Het hoofd van vriendje verschijnt onderaan de trap. ‘Het was de broodbakmachine!’, zucht hij.

Nou, daarna kon ik dus echt niet meer slapen hè.