Ingeburgerd

Mijn begeleidster is van Koerdische afkomst. Achttien jaar geleden toen ze nog niet zo lang in Nederland woonde - universitaire diploma’s op zak maar werkzaam als productiemedewerkster – fietste ze midden in de nacht naar haar werk. Alles zat haar tegen, en alsof dat nog niet genoeg was begon het ook nog te regenen en hield haar licht ermee op. Ze was het zat en begon op God te schelden.

Prompt deed haar licht het weer.

‘En vanaf dat moment ben je weer een gelovig mens?’, vraag ik haar geïnteresseerd.
‘Welnee, bén je gek!’, grinnikt ze, ‘Ik geloof alleen in mezelf.’
‘Maar je eet geen varkensvlees?’ probeer ik nog.
‘Ha, wat denk jij! Varkensvlees is hierlijk!!’