Vrijetijdsgeschrijf

Werk en privé moeten gescheiden blijven, tenminste, dat denk ik altijd. Zo ben ik ook nogal terughoudend met het verstrekken van mijn loglink aan collega’s.

Twee jaar lang ging het goed en hield ik mijn lippen stijf op elkaar, maar dat kan natuurlijk niet eeuwig goed blijven gaan. En zo kwam het, dat ik ineens mijn mond voorbij had gepraat en collegavriend M. driftig aan het peuteren was naar de link tot mijn vrijetijdsgeschrijf.

‘Euh ja, maar ik eh, houd werk en privé altijd gescheiden!’, stamelde ik onhandig.
Collegavriend M. keek me op zijn beurt ongelukkig aan: ‘Maar laatst stelde je me nog voor als collegavriend! Ben ik dan weer gedegradeerd tot gewóón collega??’
Tja, en toen stond ik met mijn rug tegen de muur.

Van de positieve kant bekeken: Wellicht brengt mij dit een stap dichterbij eeuwige roem of een eigen domeinnaam. Wie weet :)