Waarom FiloSpinz? Om hersenspinsels te delen met anderen, om te inspireren & omdat het kan.

02 december 2005

Herontdekt

Het huis van vriendje, ..oh nee, ik bedoel natuurlijk ‘óns huis!’, ligt veel minder centraal dan mijn studentenkamer, en de busverbinding naar de bewoonde wereld is bar slecht. U mag best weten dat dat voor mij het grootste argument tégen het samenwonen was, dat betekende namelijk dat ik zou moeten fietsen.

Op zich vind ik fietsen niet erg, maar ik zag mezelf al ellenlange stukken ploeteren door het open veld terwijl de weergoden zich enthousiast op mij uitleefden. De wind zou zich elke keer zó draaien dat ik er tegenin moest trappen, en geheid dat als ik zou besluiten het er op te wagen, dat de regen ineens met bakken uit de hemel zou komen vallen. De meest verschrikkelijke doemscenario’s had ik al bedacht, en zo geschiedde het ook. ‘s Ochtends stapte ik grommend en rillend de deur uit, ’s avonds kwam ik grommend en kletsnat weer binnenstappen.

Vandaag ben ik (onofficieel, maar toch echt) verhuisd naar óns huis. Dat betekent dat ik er officeel voor gekozen heb om het fietsen te accepteren. In de afgelopen weken heb ik al een heel aantal keer mogen wennen aan het heen en weer pendelen, en ik moet eerlijk bekennen dat het met de dag eigenlijk minder erg wordt. Met groeiend enthousiasme spring ik op de oude herenfiets van mijn opa, en elke keer kom ik voldaner aan op mijn plaats van bestemming. Ik heb namelijk ontdekt dat er buiten best veel te beleven valt.

Elk uur van de dag valt het licht weer anders, waardoor ik me steeds in een andere wereld waan. Op de lange rechte stukken oefen ik het fietsen zonder handen, want ik vind dat ik dat zo onderhand wel eens zou moeten kunnen, en hoe leuker ik het allemaal ga vinden, hoe meer ik zie. Laatst zag ik een dode meeuw op de stoep liggen met gespreide vleugels en een opengesperde bek, alsof hij in volle vlucht uit de lucht was komen vallen. Zo'n meeuw is van dichtbij nog best groot.
In het donker van de nacht zie ik reigers door het gras sluipen terwijl ze mij met één oog scherp in de gaten houden, en ik verbaas me over hoe donker de nacht kan zijn.

Nee, dat fietsen is eigenlijk zo erg nog niet. Ik heb me in tijden niet zo fris gevoeld en thuis komen is knusser dan ooit. Ik vind het fijn om weer buiten te zijn.

2 reacties:

Blogger neems zei...

Uit 'Annemiek nu': ...mountainbiken... Da's toch best off the beaten track. En dan grommen om een beetje wind? En met regen kunt u altijd nog het zweefvliegtuig een gooi geven.

02 december, 2005 23:14

 
Anonymous Anoniem zei...

hey miekie
Ook al het plezier ontdekt van zonder handen fietsen. Mijn knie is laatst ontwricht geweest, blijkbaar leren we het nu allebei;) kan je het trouwens ook al door de bocht. Oh wat kan het toch leuk zijn dat fietsen he:P

11 december, 2005 20:14

 

Een reactie posten

<< Homepage