De tijd is rijp

Mijn horloge is al jaren dankbaar onderwerp van gesprek geweest. Er werd gezegd dat het zo ongebruikelijk was voor een meisje om zo’n horloge te dragen of dat het hoog tijd werd voor iets vrouwelijkers. Men vroeg zich af of ik misschien een statement wilde maken, of gewoonweg niet doorhad dat het geen dameshorloge was. Ik heb er zelfs vrienden aan over gehouden. Het staat in ieder geval vast dat ‘ie óf volledig in de smaak viel, óf helemaal niet.

Feit is, dat ik gewoon nog nooit tegen een dameshorloge aan gelopen ben die voldoet aan mijn eisen. Is het u wel eens opgevallen dat dameshorloges ronduit onpraktische ondingen zijn? Van die minuscule klokjes, met twee, hooguit vier stipjes waar je de tijd aan af moet kunnen lezen. Ontzettend onhandig, en zelfs onmogelijk als de wijzerplaat rechthoekig is.

Ik zou niet weten wat ik zonder mijn verlichte wijzerplaat zou moeten. Ik vind het heerlijk om ‘s nachts te kunnen zien hoeveel uur ik nog mag slapen. Of ‘s ochtends gewoon met m’n duffe hoofd onder de douche te kunnen stappen zonder achteraf te ontdekken dat ik de tijd verzopen heb. Weten op welke dag je leeft vind ik absoluut onmisbaar en altijd een wekker bij de hand hebben is ook niet verkeerd.

Maar ik vrees dat ik er toch aan moet geloven. M’n mam wil me voor mijn afstuderen een heus dameshorloge geven. Zo’n uiterst onpraktische, maar zeer modieuze accessoire. En geloof het of niet, ik denk dat ik er aan toe ben. Zolang ik deze maar mag houden voor het geval dat..