Niet doorvertellen

'Mag ik je wat vragen?' Het vrouwtje lijkt vanuit het niets te komen en kijkt me vragend aan.
'Eh ja hoor', antwoord ik verrast, ik word nou eenmaal niet elke dag aangeklampt bij het oversteken van de straat.
'Ik ben wel eens onzeker', zegt ze. 'Dat is mijn geheim. Mag ik nu een geheim van jou weten?' Haar blauwe ogen schieten heen en weer terwijl ze wacht op antwoord.
'Eh tja, ik ben ook wel eens onzeker', zeg ik tegen het vrouwtje. 'Met name last van faalangst', voeg ik er eerlijk aan toe.

Als ze daarna ook mijn naam en telefoonnummer vraagt, besluit ik die maar te geven vanwege haar blauwe ogen. Ze schrijft het op, kijkt me opgelucht aan en loopt weg met een: 'Ik zal het niet misbruiken.'