Dubbel thuiskomen

'Jippie, m'n eerste echte motortocht!', jubelde ik vanochtend om tien uur in de stromende regen. Om half elf stond ik gestrand bij het dichtsbijzijnde tankstation. Mijn motor houdt niet van kou, maar dus ook niet van nattigheid concludeerde ik.

Na wat opgedroogd te zijn gingen we om kwart voor elf weer vol goede moed op pad. Maar om elf uur stond ik alweer achter de vangrail naar het voorbijrazende verkeer en mijn druppende, stilstaande motortje te kijken.

Door een grote bergingsauto met zwaailichten werden we om twaalf uur weer netjes voor mijn voordeur afgeleverd. Deja vu. Omdat garages op maandag dicht zijn en gek genoeg ook vakantie hebben de rest van de week, leek onze vakantie letterlijk in het water te vallen. Maar vriendje en ik zijn niet voor een gat te vangen.

Vol goede moed stapte ik achterop bij vriendje voor poging twee. Om na een uur te ontdekken dat achterop zitten helemaal niet leuk meer is als je je eigen rijbewijs hebt. Dus maakten wij voor de tweede keer op een dag rechtsomkeert.

Misschien is mijn motor wel een heuse nationalist. En mag ik van 'm gewoon niet in Duitsland zijn met koninginnedag. Ofzo.