Waarom FiloSpinz? Om hersenspinsels te delen met anderen, om te inspireren & omdat het kan.

03 mei 2006

Filospinz en het grote sleutelavontuur

Zondagavond, half elf. Vriendje graait driftig in zijn jaszak. Hij kijkt me ongerust aan, en zijn vermoeden blijkt te kloppen: Geen huissleutels. Het voordeel van samenwonen is dat de ander dan altijd nog sleutels heeft.

..Hoort te hebben.

Alle 24-uurs slotenmakers uit de Gouden Gids hebben we gesproken. Stuk voor stuk wimpelden ze ons af met een smoesje en ten einde raad belden we de politie. Het leek hen verstandig als we even contact opnamen met een 24-uurs slotenmaker.


Bij vriendje kwam zo langzamerhand het stoom uit zijn oren, en hij was in staat om de deur hoogstpersoonlijk in te trappen. Ik dacht alleen maar: ‘Ha, stof voor filospinz!’, maar dat hield ik wijselijk voor me. 'Gek dat zo’n klein stukje metaal je kan scheiden van je hele hebben en houwen', mijmerde ik. Uiteindelijk eindigde de avond in een logeerpartijtje bij mam-lief.

De volgende ochtend wrikte de woningbouwvereniging de deur in één vloeiende beweging open met een creditcard, en waren we slechts een uurtje te laat op ons werk. Dat stukje metaal kan je dus ook vervangen door een stukje plastic.

1 reacties:

Blogger neems zei...

Met een creditcard hah? Het is mijn grootste nachtmerrie, want mijn fort is niet te nemen met een creditcard. Echt niet. In zo'n geval moét er een dubbele ruit sneuvelen, waarna de politie als wetmatigheid komt, die ongetwijfeld niet gelooft dat ik mijn éigen huis aan het openbreken ben.

Zo van: 'dan leg je toch zeker wel een sleutel bij de buren.'

En dat moet ik nog steeds doen. Eh, straks misschien al wel.

03 mei, 2006 18:20

 

Een reactie posten

<< Homepage