Geld maakt gelukkig

Mijn allerliefste vriendje heeft een gat in zijn hand. Niet zoals ik: af en toe, nee, vriendje heeft een structureel gat in zijn hand. Uiteraard wil ik me af en toe best opwerpen als allerliefst vriendinnetje, dus bood ik een tijd geleden aan om een mooi spaarplan voor hem op te zetten. Gratis en voor niets. Om het helemaal goed te doen stelde ik ook meteen voor om bij de zeer herkenbare kope!-kope!-kope!-blik heel hard in zijn oor te sissen: 'Niet doen hoor! Daar krijg je spijt van!'

Vorige week kwam hij enthousiast op me af springen om te vertellen dat het spaarplan vruchten af begon te werpen. Nog te weinig reactie van mijn kant, dus voegde hij er op wat luidere toon aan toe: 'Ik heb écht heel veel gespaard hoor!'

Een verwachtingsvolle blik in zijn ogen. Een briljant en redelijk stout idee in mijn hersenpan.

'Als je zoveel gespaard hebt he, dan kun je vast ook wel wat missen..' grijnsde ik. Hij keek even verbaasd en toen viel het kwartje. (Eurocentje, ook goed).

Vandaag stond ik dus zomaar ineens op die diep gewenste, gloedspiksplinternieuwe skates! En het ging heel hard! Slechts één keer ging ik heel hard op mijn snater, maar dat vond ik mijn verdiende loon. Nu vraag ik me alleen nog af of uitgerekend ík skates uitgezocht heb met een spelfout er op, of dat titalium gewoon echt een bestaande metaalsoort is.