Saved by the bell

Kreeg ik gisteren toch even de schrik van mijn leven! Of ik mee wilde werken aan een reportage van Omrop Fryslân over 'bijzondere vakantiebaantjes'. Dat zou een weinig boeiende reportage worden bedacht ik me, want weten zij veel dat ik veertig uur per week op m’n gat achter de laptop zit.. Maar dat terzijde. Ik zag het dus echt niet zitten om met m’n snufferd op TV te komen. Ik heb nog geprobeerd me er onderuit te smoezen, maar de baas concludeerde dat ik niet op m’n mondje gevallen was en dat een Friesch TV-debuut me in het geheel niet zou misstaan. Leuke reclame voor het bedrijf ook.

Gelukkig werd ik vandaag gebeld met de 'tussen-neus-en-lippen-door'-vraag of ik ook Fries sprak. In de verste verten niet! Godzijdank.