Manmensen

Vanaf mijn plekje in de schaduw aanschouwde ik beide mannen. Ze zochten een tafeltje in de zon en gingen zitten. Meer actie was er in het daaropvolgende uur niet. Er werd een sjekkie gedraaid, wat gemijmerd, maar geen woord gesproken. En toch was het geen vervelende stilte. Dat vind ik nou zo mooi aan manmensen.