Drie glazen

Toen ik ze kocht, voelde ik al dat het een kielekiele-aankoop was. Van die hele dunne, onstapelbare glaasjes. Maar ook mooie glazen maken blind, dus voor ik het wist stonden ze thuis in mijn kast.

Zenuwslopend was het. Je voelt gewoon dat er elk moment eentje kan sneuvelen. Vooral afwassen was ondoenlijk. Maar ze waren oh zo mooi.

Al gauw miste glas 1 een hapje uit de rand. Ik was opgelucht, want nu hoefde ik me geen zorgen meer te maken dat ze alle drie puntgaaf bleven. Daarna ging het maanden goed. Iets te goed eigenlijk. Het werd haast alweer een beetje spannend.

Gisteren was het moment daar. Glas 2 viel bij het afwassen (zoals voorspeld) stuk op glas drie, en nam deze daarbij mee in zijn gewisse dood. En nu staat glas 1 me aan te staren met dat missende hapje uit z'n rand..