Walbiefstuk

Het gekste wat ik deze vakantie gedaan heb, is walbiefstuk eten. Biefstuk van walvis dus. Voordat de dierenrechtenactivist in u opstaat, moet ik eerst even mijn verhaal doen. Ik ben zelf ook geen voorstander van dierenleed en het opzettelijk uitroeien van diersoorten, maar voordat ik ergens tégen kan zijn, vind ik het wel mijn plicht om uit te vinden waarom dat is. Okee, en ik ben ook best nieuwschierig. Ik wilde weten waarom die Noren toch zo hartstochtelijk vasthouden aan hun recht om op walvissen te jagen. En er was maar een manier om daar achter te komen.

Het smaakte me prima; biefstuk met een vissig nasmaakje, maar je had mij ook wijs kunnen maken dat het van een koe kwam. Ik vond het absoluut niet de moeite om voor dat vissige stukje vlees een diersoort uit te roeien, en concludeer dat walvisjagen waarschijnlijk gewoon een nostalgisch stukje cultuur van de Noren is. Bij deze is het hoofdstuk walbiefstuk voor mij dus gesloten.