Liefde gaat door de maag

Vriendje schetste mij laatst een zeer levendig beeld van mijzelf als ik aan het eten ben. Hij beeldde een wild dier uit dat zich op zijn prooi stort, terwijl de stukken in het rond vliegen. Hm, in dat licht had ik mezelf eigenlijk nog nooit bekeken, maar toen ik er op ging letten merkte ik dat ik inderdaad best vaak loop te knoeien.

Vriendje zou vriendje niet zijn als hij niet al een oplossing in gedachten had. Hij stelde voor om een houten kist aan te schaffen, met aan één kant drie gaten. Een grote in het midden voor mijn hoofd, en twee kleine ernaast om mijn handen van buitenaf door te steken, net als een guillotine zeg maar. s 'Avonds zou hij dan mijn bord in de kist zetten zodat ik kan eten zonder er een slagveld van te maken.

Ziet u het voor zich, een romantisch dineetje?