Wie zal het zeggen

De provider van mijn mobiele netwerk probeert me dingen wijs te maken die niet waar zijn. Ondanks veel vriendelijke verzoeken van mijn kant om gewoon even de bevestiging op te sturen dat mijn contract binnenkort beindigd wordt, wil de andere kant alleen maar vriendelijk de boot afhouden.

Ik word hier een beetje zuchtig van. Vandaag dus mijn laatste poging:

Geachte heer/mevrouw,

Heb naar aanleiding van uw telefoontje nogmaals gecontroleerd of de bevestigingsbrief onderdeel was van het aanbod voor contractvernieuwing. Dit is niet het geval. Misschien zijn de muizen ermee vandoor gegaan. Hoe dan ook, ik zou graag een bevestiging ontvangen dat mijn contract op 8 juli 2007 stopgezet wordt.

Vriendelijke groet

Grijze haren en een piemeltje

Voor vandaag stond een zogenaamde face2face met de baas in mijn agenda. Het gesprek verliep op rolletjes.

Aan het einde vroeg hij me of er nog dingen zijn waar ik tegen aanloop.

Ik vertelde hem dat ik een meisje van 22 ben, dat ik er uitzie als een meisje van 22 en dat ik dus moeilijk kan verkopen dat ik jaren ervaring in het vakgebied heb. En dat dat af en toe lastig is als je decennia aan ervaring en rimpels tegenover je hebt zitten die van jou hetzelfde verwachten.

Hij keek even alsof hij het niet begreep. 'Waar de schoen wringt is dat ik geen grijze haren of een piemeltje heb', wilde ik verduidelijken. Maar we waren niet in weblogland.

Aldus slankie

'Vriendje? Ik verveeeeeeel me!' zeur ik tegen vriendje.
'Ik weet wel iets leuks!' zegt vriendje: 'We gaan dikkertje spelen!'
Ik slaak een hoopvol vraagteken.
'Dikkie, jij bent em!' roept hij en rent weg.

Zelfreflectie

‘Hoe zou je jezelf omschrijven in drie woorden?’ vragen mensen me wel eens.
Ver kom ik dan meestal niet.
‘Ben je een beetje van dittem?’ vragen ze dan.
‘Joah, ik ben wel een beetje van dittem’, zeg ik dan. ‘Maar als ik er zo over nadenk, tja. Dan ben ik vast ook wel een beetje van dattem’.

Zo ben ik dus altijd al van plan geweest eens goed na te denken over drie woorden waarmee ik mezelf kan omschrijven.

Vriend T. gaf me het meest briljante eerste woord. ‘Minderaardigheidscomplex. Je hebt een minderaardigheidscomplex’, concludeerde hij. Denkt u daar maar eens over na.