Naz Elmas

Vandaag ben ik kei-blij. Eindelijk, EIN-DE-LIJK, heb ik de muurschildering in de keuken afgemaakt. Ondanks d'r oneffenheidjes bleef ze me altijd stralend aankijken, maar ik vond toch dat ze maar eens af moest.

Antwoord op uw vragen:
- Neen, ik ben het niet. Het is Naz Elmas. Een turkse actrice. Die verder helemaal niet zo bijzonder is, maar d'r foto leende zich wel goed voor een muurschildering.

- Ja, ik snap dat u het raar vind dat ik er een whiteboard overheen gebouwd heb. Zelf vind ik dat gelukkig helemaal niet raar. En dat bord is doorzichtig, dus het valt allemaal wel mee.

En nu maar hopen dat de volgende bewoners (we gaan vast wel weer eens verhuizen) haar ook mooi vinden!

Paniekvogels

Vanuit het niets schrik ik wakker. Vriendje staat naast het bed en kijkt me aan met grote schrikogen. ‘Inbrekers! Volgens mij zijn er inbrekers, hou je telefoon bij de hand!’, fluistert hij gejaagd voordat hij met veel kabaal naar beneden sprint.

In een sprong sta ik ook naast het bed met mijn telefoon in de aanslag. Geen idee wat ik ermee moet. Naar het hoofd van de inbreker gooien? Mijn hart raast in m’n keel en ik sta met gespitste oren bovenaan de trap te wachten. Het blijft even stil.

‘Jezus!’, roept vriendje. ‘Alles goed?!’, roep ik terug. Het hoofd van vriendje verschijnt onderaan de trap. ‘Het was de broodbakmachine!’, zucht hij.

Nou, daarna kon ik dus echt niet meer slapen hè.

Nog iets geleerd

Mensen spreken pas hun waardering uit als ze horen dat je weggaat.