Uw feestje

Vandaag leek het me leuk om mijn publiek *kuch* te laten schrijven. Ik stel voor dat iedereen die dit leest even een cliché of levensmotto plaatst als comment. Het liefst eentje die kenmerkend is voor u als persoon. Make my day!

Writersblock

Soms, als de motivatie op is en er al typend niks meer uit mijn vingers komt, dan ga ik gewoon weer schrijven. Lekker ouderwets met pen en papier. Het is verbluffend hoe creatief en geïnspireerd ik dan toch nog blijk te zijn.

Godslastering

Afgelopen heilige dagen herinnerden mij aan een grappig voorval, jaren geleden.

Ik zat aan tafel bij mijn oom en tante. Zij ging voor in gebed en dankte voor het een en ander. Toen de naam Jezus Christus viel, sprong mijn neefje verschrikt op en riep: ‘Oh mam, dat mág je niet zeggen!’

Ja lieve mensen, toen begreep ik het. Melk komt uit de fabriek en Jezus Christus is een scheldwoord.

Als ik twee dingen zou mogen veranderen..

..aan het ontwerp van de gemiddelde auto:

Dan zou ik allereerst een honk-honk-toeter met veel lawaai aan de achterkant plaatsen, om al die ellendige bumperklevers de stuipen op het lijf te jagen. Venijnige blikken in de achteruitkijkspiegel blijken namelijk niet te werken.

Allertweedst zou ik zorgen dat het rubberen gekraak van de ruitenwissers niet meer mogelijk is. Om de designers een handje te helpen heb ik alvast wat mogelijkheden bedacht:
1) Een motregenstand, waarbij de ruitenwissers om de twee minuten voorbij komen;
2) Een stand waarbij de snelheid zich automatisch aanpast aan de hoeveelheid water;

En als dat niet mogelijk is, dan is daar altijd nog de vrouwenoplossing, namelijk;
3) Een sproeier op de ruitenwissers, zodat er altijd iets te wissen valt.

Aanvulling op de Dikke van Dale #4

Bijgaand bied ik u een uitbreiding van uw vloek-vocabulaire, te gebruiken in alle mogelijke situaties waarbij hardgrondige frustratie jegens iemand geuit dient te worden. Naar keuze, of in combinatie:

- Tactloze worm
- Stuk schuimgebak
- Frustbucket

Met dank aan vriendje

Hamsteren

‘De hamsterweken zijn weer begonnen!’ schalt het uit de televisie. Dat is zeker waar, maar niet op de manier dat Albert Heijn denkt.

Sinds de zon schijnt, zijn bij mij onmiskenbare vrouwengevoelens losgebroken. Als een bezetene ren ik door het huis om alle troepies uit hoekjes en gaatjes te trekken die daar in mijn hamsterbrein een error veroorzaken. Leeg moet het.

Achterwaards werk ik alles richting halletje, en dan van daaruit het huis uit. Puffend en tevreden sta ik in de deuropening naar het resultaat te kijken. De buurman komt voorbij lopen en werpt een blik op de berg rotzooi voor de deur. Of ik aan het verhuizen ben.

Ha, dat mocht ‘ie willen :-)

Te lang

‘Weet je,’ zegt vriendje, ‘eigenlijk besteed ik nooit aandacht aan m’n voeten.’

‘Misschien,’ gaat hij verder, ‘misschien heb ik ze in de afgelopen jaren zelfs wel een beetje verwaarloosd. Maar ze zitten ook zo ver weg..’

Nieuwe toepassingen

Voor het schoonmaken van mijn nagels gebruik ik het liefst een geodriehoek, en voor stukjes tussen m’n tanden is de OV-kaart favoriet.

Dat laatste is trouwens zo gegroeid omdat floss nooit there is when you need it.

Ontwikkelingen

Beste mensen, de vierdaagse stamp-marathon is achter de rug.

Vriendje was zo lief om me zijn auto aan te bieden, zodat ik in alle comfort bij de collegezaal kon arriveren. Ik ging precies op tijd de deur uit, maar de tank bleek leeg. Vriendje heeft zo’n nare gewoonte om de tank leeg te rijden. Met kloppend hart (ik meende toch echt te voelen dat de motor haperde), kwam ik toch met auto en al aan bij school.

Over de uitkomst van het tentamen ben ik hoopvol gestemd, maar dat zal ik uiteraard niet hardop uitspreken (een beetje bijgelovigheid kan geen kwaad). Wel kan ik u melden dat ik intens, diep, hevig en godsgruwelijk (dat zegt meneer van Dale) uitkijk naar het moment dat er weer tijd is voor creativiteit en schrijven.

Voorblad stageportfolio

Zie hier het resultaat van mijn studieontwijkend gedrag:

Was het toch nog ergens goed voor.

Naakte molrat

Om nog even terug te komen op mijn bevindingen in de dierentuin: Ik heb altijd gedacht dat naakte molratten het formaat hadden van een gemiddelde cavia.

Tót ik dit weekend in de dierentuin tot mijn stomme verbazing ontdekte dat ze nog kleiner zijn dan de gemiddelde huismuis! Ik zeg het u, Discovery Channel is misleidend.

Maar dat van het foeilelijk bleek meer dan waar! (Zie onderstaande gejatte foto).

Bron:www.news.cornell.edu

Sociaal cultureel weekendje in vogelvlucht

Vrijdagavond - Jesus Christ Superstar de Musical

- Jamai die enthousiast met zijn pensje shakete.
- Jezus die noten galmde die ik nooit voor mogelijk had gehouden voor een manmens.
- Het Onze Vader in doventaal.

Weekendje weg met een groep vrienden:

Zaterdag - De dierentuin

- Allemachtig, wat een vreselijk duur toegangskaartje.
- Fototoestel vergeten. Ik kon wel huilen.
- Een hele dierentuin vol dieren met de kolder in hun kop. Nog nooit zag ik zoveel baltsende diersoorten. Kodak moments te over.
- Het kaartje was de moeite waard.

Zondag – Tropisch zwembad

- Dat was lang geleden.
- Ik dacht: ‘Als de glijbaan me maar niet bikiniloos uitspuugt’, en: ‘Wat zou er wel niet aan bacteriën en troepies in dit water zitten?’

Dat laatste had ik nog niet gedacht, of een meisje in een blauw zwempak begon verschrikt te jammeren: ‘Mamaaa, ik heb gepoept, ik heb gepoehoept!’

Er dreef iets bruins voorbij.

Heerlijk. Zwemmen.

- Verder: Vriendje en beste vriend die op een bankje wel heel erg gebiologeerd keken naar iets vlammends in mijn rechterooghoek. Een roodharige schone die het water inschreed. In mijn hoofd vleide ze zich in het water en liet een dikke, borrelende scheet. De slappe lach, en ik verzoop net niet in het verdunde poepwater.

Kortom..

Een enerverend weekendje.

Hondschaap

Ik heb alweer een paar nachten gedroomd over skaten. Das logisch, want ik heb hele dure skates en het is prachtig weer, dus als ik er dan geen gebruik van maak, speelt mijn geweten op.

Vandaag dus maar weer een wiebelige poging gedaan. Ik vond een glad weggetje dat mijlenver langs de weilanden liep. Gladde weggetjes zijn leuk. Ik zoefde steeds harder vooruit tot ik inene weer de slag te pakken had. Woeii, leuk! En toen wist ik weer waarom ik voorgaande keren nog niet zo hard was gegaan; ik had namelijk geen flauw idee hoe ik moest remmen.

Hoog tijd om dat eens te oefenen, want niet remmen = niet zoeven. Per toeval ontdekte ik het trucje. Grote verbazing. Dat was helemaal zo moeilijk niet! Ik kwam netjes tot stilstand bij een hondschaap. Wederom verbazing. Ik had nog nooit een schaap gezien dat zich zo honds gedroeg. Welk een schaap poseert nu zó voor een dame op wieltjes? Ze horen schaapachtig in een hoekje te duiken, maar deze keek recht de camera in. Zelf dacht ik aan een gereïncarneerde schaapshond..

Hippe ouders

Als ik buiten ben, constateer ik dat mooi weer in combinatie met vakantie best bevorderlijk is voor het Nederlandsche gezinsleven. Ik zie een papa met een kinderwagen de weg oversteken, rakelings voor hard rijdende auto’s langs (zoals papa’s met kinderwagens dat wel vaker doen). Een mama in pak fietst met één kind achterop, en één kind zwieberend ernaast een stoplicht tegemoet. Een andere moeder komt stoer met haar twee kinderen voorbij skaten.

Die laatste, dat ben ik als ik later groot ben.

Verantwoordelijkheidsgevoel

’s Ochtends bel ik de baas dat ik me niet goed genoeg voel om naar kantoor te komen. Pas na drie keer heeft hij de boodschap uit het gerochel ontcijferd. Het was zo overtuigend dat hij me zelfs aanmoedigt om thuis te blijven. Met een gerust hart glijd ik weer tussen de dekens en slaap misselijk en klam door tot het middaguur.

Langzaamaan begin ik aan mijn dag. Na een uurtje voel ik me al wat beter en twee uur later loop ik alweer fluitend door het huis. De rest van de dag voel ik me schuldig dat ik niet druk aan het afstuderen ben, en de volgende dag zit ik weer snotterend op kantoor.

Oorzaak - Gevolg

Ik was even vergeten dat je na een paar dagen mooi weer:

1. door de temperatuurovergang geheid verkouden wordt, waardoor je;
2. met je mond open gaat fietsen omdat je neus verstopt zit, waardoor je;
3. je nog wel eens kunt verslikken in een willekeurig insectenbeest, die;
4. uitgerekend ontstaan is door dat mooie weer.

Filospinz en het grote sleutelavontuur

Zondagavond, half elf. Vriendje graait driftig in zijn jaszak. Hij kijkt me ongerust aan, en zijn vermoeden blijkt te kloppen: Geen huissleutels. Het voordeel van samenwonen is dat de ander dan altijd nog sleutels heeft.

..Hoort te hebben.

Alle 24-uurs slotenmakers uit de Gouden Gids hebben we gesproken. Stuk voor stuk wimpelden ze ons af met een smoesje en ten einde raad belden we de politie. Het leek hen verstandig als we even contact opnamen met een 24-uurs slotenmaker.

Bij vriendje kwam zo langzamerhand het stoom uit zijn oren, en hij was in staat om de deur hoogstpersoonlijk in te trappen. Ik dacht alleen maar: ‘Ha, stof voor filospinz!’, maar dat hield ik wijselijk voor me. 'Gek dat zo’n klein stukje metaal je kan scheiden van je hele hebben en houwen', mijmerde ik. Uiteindelijk eindigde de avond in een logeerpartijtje bij mam-lief.

De volgende ochtend wrikte de woningbouwvereniging de deur in één vloeiende beweging open met een creditcard, en waren we slechts een uurtje te laat op ons werk. Dat stukje metaal kan je dus ook vervangen door een stukje plastic.