Huizen en offers

De oudste stad van Nederland voelde knus en gezellig aan. Er werd niet zoveel zachtge-G’d als ik verwacht had.

Via het woonbemiddelingsbureau bezocht ik een paar ronduit asociaal geprijsde woningen. Misschien is ‘holen’ trouwens een beter woord. De laatste kamer die ik bezocht was steriel. De huisbazin zag me het liefst geen gaatjes in de muren boren. Ze woonde zelf boven. Ik zag mezelf al met de huisbazin op mijn hoofd tegen de kale muren omhoog rennen. Ik zag er vanaf.

Voor de rest had het bemiddelingsbureau niks in het portfolio dat binnen de grenzen van een riant startersbudget paste. Op dat moment kwam het netwerkende stiefzusje (moeten ze toch eens een gezelliger woord voor bedenken) uit de hemel vallen met een zak vol goeie tips. Met een beetje geluk woont deze starter binnenkort wel in een heel gezellig studentenhuis!

In De Waagh overpeinsden vriendje en ik onze zoektocht. Ik merkte op dat het gebouw enigszins heilig aanvoelde. Ik fantaseerde een prachtig beeld van Keltische offerrituelen bij elkaar. Later werd mij verteld dat op de precieze lokatie vroeger heksen verbrand werden. Misschien moet ik toch een meer Jomanda-achtige carrière overwegen.

Feestdagen

De eerste feestdagen waren zeer geslaagd. Nu op naar de oudste stad van Nederland om twee dagen naar woonruimte te zoeken.. En als iedereen even met me meeduimt ga ik het vast ook vinden!

Goede vooroordelen

Ik dacht dus, laat ik es origineel zijn en me voor 2007 goede vooroordelen voornemen in plaats van de oude afgezaagde goede voornemens.

Maar goede vooroordelen ben ik achter, zijn nog best moeilijk te verzinnen. 'Goede vooroordelen' is een contaminatie bedacht ik heel wijs, maar vriendje zegt dat dat niet zo heet. In het nieuwe jaar ga ik uitpluizen hoe het dan wel heet.. Dat is een goed voornemen.

Diep filosofisch

Het grootste verschil tussen een bijbaan en een echte baan:

Met een bijbaan schrijf je in je agenda wanneer je moet werken, met een echte baan moet je in je agenda op zoek naar de vrije dagen.

Erfgoed

Mijn oma is een praktische vrouw. Pas geleden is ze geopereerd. Toen ze uit narcose kwam bleken haar rollator, haar bril en haar schoenen kwijt te zijn. Dat lag niet aan haar want ze is bepaald niet achterlijk en ook nog lang niet van plan om dat te worden.

Terwijl er gezocht werd naar haar spullen stond ze in haar kousen op de koude vloer. Mijn oma bedacht zich niet en schoof twee kartonnen kotsbakjes aan haar voeten. Ik hoop altijd dat ik een beetje van dat praktische van haar geërfd heb.

Bijgelovig

Het sollicitatiegesprek is nu een week geleden. Op mijn netvlies is slechts één helder beeld blijven hangen: Hoe de HR-manager de woorden ‘je bent aangenomen’ sprak, waarna de bliksem achter hem losbarstte alsof hij daarmee een teken gaf. Maar ik ben heus niet bijgelovig ofzo.

En zo geschiedde het

De dame uit mijn netwerk (jaja) fantaseerde een werkplek voor me bij elkaar en vroeg waarom ik onmisbaar ben voor het bedrijf.

De directeur keek veelvuldig op zijn horloge en pluisde snel door mijn CV (en dus leven) heen en weer.

De HR-officer probeerde me uit de tent te lokken met een pepernoot. Ik bedankte vriendelijk (zag mezelf al stikkend in de pepernoot). De HR-officer concludeerde dat ik onzeker was.

De HR-manager had het over ‘centjes’ en dat ik het contract maar even moest laten bekijken door vriendje.

Huh, contract?

‘Ja, dat betekent dus dat je aangenomen bent’

Dat betekent het dus..

Vlooienmarkt

Zie hier het resultaat van een strooptocht over de vlooienmarkt met schoonmoederlief: De basisingrediënten voor een heuse fotomuur!

Op de vlooienmarkt stond ook een kraampje met oldtimerkinderwagens. ‘Als ik een kleindochter had’, zei schoonmoederlief wijzend naar een hele ouwe, ‘dan had ik hem zó meegenomen!’

‘Nou eh, dan komen we over een jaar of tien wel een keertje terug’, antwoordde ik snel terwijl ik schoonmoederlief bij de verkoper probeerde weg te loodsen.

‘Tien jaar??’ zei de verkoper grijnzend. ‘In twee seconden kan die kinderwagen gevuld zijn hoor!’

Zucht, mannen.. Als er dan toch een kinderwagen moet komen, doe mij dan deze maar: