Nooit geweten..

..dat miniscuul officieel geschreven wordt als minuscuul. Dat eerste vind ik overigens een stuk logischer gezien de betekenis.

Avontuurlijk

Fietsen met een paraplu.

Aftellen

Het scherm flikkerde. Ik ergerde me aan de headset op mijn hoofd en voelde de irritatie in mijn buik groeien bij elke wachttoon van de telefoon. Mijn kaken bewogen op en neer en ik zag mezelf als een muppet weerspiegeld in het beeldscherm. De tijd op de klok króóp.

Na een uur legde ik mijn headset met een vastberaden klap op tafel. Ik stond op en stapte richting het kantoor van de directeur. Ik voelde de ogen van mijn collega's in mijn rug prikken terwijl ze chemisch vrolijk doorblaatten. 'Zou ze water gaan halen onder werktijd? Zou ze het riskeren om naar de wc te gaan terwijl de callcenter-kenau zit toe te kijken? Zou ze..' De directeur zat met zijn rug naar me toe. Mijn woorden had ik al klaar.

Ik was nog één stap van de hem verwijderd toen ik bruut werd onderschept door de kenau.
'Wat ging je vragen?' De vele jaren in het vak hadden haar omgetoverd in een blaffende hond.
Stamelend bracht ik uit 'eh.. niks, laat maar..', en ik kroop weer terug naar mijn stoel.

De tweestrijd tussen geld verdienen en walging over mijn hypocriete bijbaankeuze had zijn toppunt bereikt. Ik hou er helemaal niet van om mensen thuis op te bellen om ze idiote aanbiedingen aan te smeren. Zelf zou ik ook niet op ieder moment van de dag en zelfs op zaterdag gebeld willen worden. Ik vind het walgelijk. En elke keer kom ik weer tot de conclusie dat nobel vrijwilligerswerk nou eenmaal geen geld oplevert. Maar uit mijn mond zult u geen verkoopleugen horen, dat hypocriete belgedrag van mij heeft een duidelijke grens. Nog twee maandjes.

Toepasselijk

Ik zat door een tijdschrift te bladeren toen ik tegen dit gedichtje aanliep. Gewoonlijk ben ik niet zo van de poëzie, maar deze vond ik toch wel erg leuk.

Na mijn studie

schrijven over een vrouw
die sinds haar elfde moorden pleegt

bloedmooi zijn

een programma presenteren
op een radiozender waar niemand
naar luistert

een brand blussen

de volgende halte is Zwolle de trein wordt hier
omroepen

de baarden van mijn buren scheren

een winkel bestieren
waarin ik mijn ziel
verkoop met uitverkoop
op mijn verjaardag

hoogleraren terugbijten

en met dat alles
geld verdienen

Veerle Vroon

Wintervacht

Informatie vooraf: ik struin al máánden door de stad, op zoek naar een geschikte spijkerbroek. Spijkerbroeken zijn namelijk ontzettend handig, passen overal bij, zijn nooit te koud en zitten ook nog eens lekker. Ten minste, dat herinner ik me van de laatste gewone spijkerbroek die ik vier jaar geleden deponeerde bij het leger des heils. Daarna heb ik me altijd moeten behelpen met alles-wat-geen-spijkerbroek-is. Ik snapte er helemaal niks van, mijn figuur is gemiddelder dan gemiddeld, en toch was er geen enkele spijkerbroek die zich om mijn gemiddelde figuur wilde vormen.

Vandaag troonde de mama van vriendje mij nietsvermoedend mee naar de winkel waar zus van vriendje (volgt u het nog?) haar zondag vulde. Ze lieten me een paar geweldig mooie truitjes passen onder het deskundig toeziend oog van zus van vriendje . Een paar goedkeurende knikjes later, en ik was in het nieuw gestoken! Fijn, fijn!

De hoop op een spijkerbroek had ik allang opgegeven, maar toch kon ik het niet laten om langs mijn neus weg nog even mijn probleem aan zus van vriendje voor te leggen. Zus van vriendje krabde eens aan haar kin, hield me een spijkerbroekje voor, en nog een, en toen greep ze een exemplaar uit het rek dat ik maar even moest passen. Voor mij was het abracadabra, maar de broek zat als gegoten!

Als dat geen vakwerk is.. Een ding is zeker, deze broek gaat voorlopig niet meer uit.

Frustratie

Omdat mijn vader en zijn vriendin nog steeds geen internet hebben op hun eilandje in Noorwegen, kreeg ik bij gebrek aan beter een heuse brief thuis gestuurd.

"Broertje G. is een vriendelijke dikkerd. Hij is nu ongeveer net zo zwaar als broertje H. toen hij 1 was, alleen wat korter. Sommigen hier zeggen dat ze nog nooit zo'n grote baby hebben gezien. Als broertje G. huilt zegt broertje H.: 'Is er dan?'

...

Je broertje H. heeft ook een nieuw stopwoordje. De ene dag is het 'kan ook', de andere dag is het 'kan niet'. Dan krijg je dingen als: Houtblok in de kachel, kan ook."

Haha, broertje H. zit boordevol humor! En ik mís het allemaal. Aarg!

Student-zijn

Ik stond net onder de douche toen het me opviel dat de voegen redelijk harig begonnen te worden. Het schimmel waaierde uit de voegen, over de badkamertegels heen. Ik besloot dat het de hoogste tijd was om weer eens heerlijk therapeutisch te gaan schoonmaken. Met de tandenborstel van mijn huisgenoot schrobde ik en schrobde ik of mijn leven er vanaf hing.

Terwijl ik bezig was bedacht ik me dat de laatste keer dat de douche fatsoenlijk op grootmoeders manier schoongemaakt was, al wel weer drie jaar geleden is. Na vandaag ben ik er dan ook heilig van overtuigd dat de legionella-bacterie ontstaan is in onze douche. Maar ik schaam me niet. Eigenlijk is het toch wel een kunst op zich, het creëren van nieuwe levensvormen.

Hier onder: ook zelf gemaakt, met een beetje aardappelen en veel tijd.

Substituut

Het ziet er naar uit dat het vandaag koud en regenachtig wordt. Ik heb geen zin in koud en regenachtig, dus deel ik met u het plaatje waar ik me vandaag aan opwarm: Frans-Guyana, alwaar men de paraplu's gebruikt tegen de zon of de plaatselijke warme regenbui.

Zwaartekracht

Er zijn flink wat vormen van natuurgeweld he, maar ik zat me ineens af te vragen wat er zou gebeuren als de zwaartekracht zomaar ineens een kwartslag zou draaien.

Wicked

Loop ik vandaag door de stad, hoor ik een moeder haar dochtertje roepen: 'Kom op Serenity, doorlopen, anders komt mama te laat'.

...

Wat een druk leg je dan op de schouders van je kind zeg, het is net zo lekker om af en toe vies te doen of uit je slof te schieten. Maar ja, je noemt je kind natuurlijk ook niet Obscene of Wicked. Tenzij je Ali G. heet natuurlijk..

Kleine vos

De zoemende, stekende, muterende, alles-overlevende, zich-steeds-maar-vermenigvuldigende, ziektedragende en bovenal schijtirritante *excuseer mijn taalgebruik* muskieten, hebben na een paar ijskoude nachten éin-de-lijk het veld geruimd voor een gekleurde en vooral minder storende mede-insect. Tistiemooi he?

Het webloggen werpt zijn eerste vruchten af

Vriendje vierde dit weekend zijn verjaardag. Een aantal mensen heeft in de afgelopen tijd mijn weblog aandachtig gevolgd en daar blijkbaar inspiratie opgedaan voor een cadeau, zo ook broer M. Hij kwam binnenstappen met een grote ingepakte doos onder zijn arm, die hij gniffelend overhandigde aan vriendje.

Terwijl vriendje aan het uitpakken was volgde broer M. aandachtig de gezichtsuitdrukking op zijn gezicht. Er viel een stilte. Eerst keek vriendje verbaasd, maar toen het kwartje viel begon hij bulderend te lachen. Broer M. had een heuse robomop voor hem op de kop getikt! Het gezelschap keek elkaar vragend aan en ook bij mij viel het kwartje nog niet.

‘Een robomop is een geautomatiseerde swiffer die zich door middel van een zelf-navigerende bol voortbeweegt’, legt broer M. lachend uit. ‘Dat betekent dat je vriendje vanaf vandaag alle tijd heeft om op de bank te hangen, terwijl het huis automatisch geswifferd wordt. Daarnaast vond ik het wel een goed alternatief voor de houten kist die vriendje voor je in gedachten had.' (Zie post: ‘Liefde gaat door de maag’).

Ik ben benieuwd of vriendje het felbegeerde swifferen over zal laten aan de zoemende robomop. Vraagt u zich af waar dit logje in hemelsnaam over gaat, kijk dan op www.robomop.net.

Eerste tekenen van genialiteit #2

Al vier jaar loop ik er overheen. Het is een verdwaald kwakje cement op de galerij voor mijn deur. En nog altijd zie ik een kaboutertje voor me die er met één vier-tenig voetje in stapt om deze afdruk achter te laten. Ziet u het ook? Of gebeurt het alleen in mijn hoofd..

Big Brother is watching you!

Jippie! Broer A. heeft op m'n site gegluurd! Dan leeft 'ie dus nog. Soms vind ik die moderne technieken echt wel handig.

No spang!

De bel ging.
‘Hallo?’
'Met de postbode, ik heb een aangetekend pakketje voor u.’
Mijn hart maakte een sprongetje, het zou toch niet?
Ik sprintte naar beneden om mijn handtekening te plaatsen, en ja hoor, uit de envelop kwam het eindresultaat van mijn stage in Suriname. Een heuse safety handleiding voor de mijnbouw, in pocketvorm. Weliswaar vijf maanden te laat, maar dat was te verwachten want de Surinaamse hitte vertraagt alles.

No spang, ik ben apetrots! Ik moet oppassen dat ik niet zo hard ga glimmen als de kaft.

Mijn externe geheugen

Ik ben heel blij met m'n nieuwe USB-stick. Veel blijer dan met de voorganger die mijn hele laptop in de soep liet lopen. Hij is heel snel en piepklein. Hij is zelfs zo klein dat ik er een enorme sleutelhanger aan heb moeten hangen om hem niet uit het oog te verliezen. In minder dan een seconde zijn bestanden overgezet, dat is echt ideaal bij haast. Maar ik geef toe, het is wel decadent.

Als het aan de kat lag..

Ik droomde dat ik een haai toegewezen kreeg om te verzorgen. De haai was geen gewone haai; hij was erg wantrouwig naar mensen toe en had geestelijke problemen. Elke dag ging ik naar de zee om hem liefde te geven, tot ik merkte dat hij erg mager werd. Bezorgd fietste ik naar de Albert Heijn om een blikje Whiskas voor hem te kopen. Het leek een goeie zet, al kauwend keek de haai me tevreden aan vanuit het water.

Terwijl ik hem aan het voeren was viel mijn oog ineens op het blikje. Er stond: 'Whiskas, voor een éxtra pluizige staart'.. Wat had ik gedaan?! Uitgerekend de haai die zijn vertrouwen in de mensheid verloren had, moest straks door míjn toedoen weer terug naar huis met een éxtra pluizige staart! Zijn vriendjes zouden hem uitlachen!

Ik werd wakker en voelde me een wreed mens. Welkom in de wondere wereld van nachtelijke filospinz.

Stop

Ik zal u een tip geven: gewoonlijk is 'ie te vinden in de buurt van uw gootsteen, maar dan in doodsaaie zwarte uitvoering.

In miniscule lettertjes stond er op: www.propagandaonline.com. Uiteraard wekte dat mijn interesse, kijkt u anders zelf maar even. 'Creatively designed in Thailand', met een geweldig muziekje eronder. Ik ben verkocht!

Allergie

‘Phadiotop is een verzamelnaam voor allerlei luchtweg allergenen’ legt de doktersassistente uit. ‘Een gezond iemand zal op huisstofmijt tussen 0 en 0,35 scoren, maar jij zit op 36 en dat is vrij hoog. Het goede nieuws is overigens dat je op kattenroos slechts 0,45 scoort.’

Dus die kat kan er toch komen? Of is het waar dat je ook nog allergisch kunt zijn voor kattenhaar en kattenspeeksel?

Het is eigenlijk wel een gunstige combinatie bedacht ik later; dan neem ik een kat om het huis mee te swifferen.

Sint Maarten

‘Ik heb iets heel stouts gedaan’, zegt vriendje. Buiten hoor ik opgetogen kinderstemmetjes door de straat galmen. Vriendje buigt zich naar me toe en fluistert in mijn oor: ‘Ik heb de bel er uit gedraaid.'
Verbaasd kijk ik hem aan. ‘De bel er uit gedraaid? Huh, waarom??’
‘Eh, nou, ik heb geen snoep in huis..’

Aqua-BH

Vriendin J. vertelt me over haar nieuwste ontdekking, de aqua-BH. Een aqua-BH is precies wat het woord al doet vermoeden, namelijk een BH gevuld met water. Op mijn netvlies zie ik beelden van uit elkaar spattende voorgevels.

‘Misschien een prima uitvinding, maar aan mijn lijf geen aqua-BH!’ roep ik. ‘Het ene moment heb je een enorme voorgevel, het andere moment een waterval. Ik zou zo’n ding doodeng vinden!’ Ondertussen demonstreert J. hoe goed de BH kan stuiteren.

‘Zijn er dan echt geen momenten dat zo’n BH onpraktisch is?’ vraag ik haar, terwijl ik argwanend naar het klotsende hoopje op de vloer kijk.

‘Nou, als ik ga parachutespringen dan kies ik liever voor normale vulling. Op 12500 voet ligt de temperatuur nog wel eens onder het nulpunt weet je, en water zet uit bij vrieskou..’

Liefde gaat door de maag

Vriendje schetste mij laatst een zeer levendig beeld van mijzelf als ik aan het eten ben. Hij beeldde een wild dier uit dat zich op zijn prooi stort, terwijl de stukken in het rond vliegen. Hm, in dat licht had ik mezelf eigenlijk nog nooit bekeken, maar toen ik er op ging letten merkte ik dat ik inderdaad best vaak loop te knoeien.

Vriendje zou vriendje niet zijn als hij niet al een oplossing in gedachten had. Hij stelde voor om een houten kist aan te schaffen, met aan één kant drie gaten. Een grote in het midden voor mijn hoofd, en twee kleine ernaast om mijn handen van buitenaf door te steken, net als een guillotine zeg maar. s 'Avonds zou hij dan mijn bord in de kist zetten zodat ik kan eten zonder er een slagveld van te maken.

Ziet u het voor zich, een romantisch dineetje?

Apartheid

Ik ben diep in dromenland, als ik wreed wakker geschreeuwd word door de conducteur. ‘Kaartjes!’
Iedereen tovert braaf OV’s en treinkaartjes tevoorschijn, zo ook de gekleurde medelander.

De conducteur werpt één blik op zijn kaartje en briest: ‘Die is niet geldig hé jongeman!’
De jongeman kijkt hem verbaasd aan. ‘Eh, jawel toch?’
‘Er staat geen datum op en dat mag niet. Legitimatie?’
‘Geen datum? Maar ik heb hem net gekocht!’
‘Jongeman, legitimatie?!’
‘Die heb ik niet bij me, ik kom net terug van het sporten’.
‘Weet jij wel dat het strafbaar is om geen legitimatie bij je te hebben?’
‘Eh, ja..’
‘Bij het volgende station haal ik de politie erbij en dan zullen wij eens even kijken hoe het met jou wordt’.

De conducteur loopt driftig bellend weg. De jongeman zit verbijsterd voor zich uit te staren. Als de conducteur uit het zicht verdwenen is, ploft er een hip uitziende leeftijdgenoot naast de jongeman op de bank en zegt: ‘Als ik jou was zou ik er nú uit stappen want die boete wordt bij elkaar wel iets van 85 euro!’
‘Ja maar ik heb niks verkeerd gedaan’, antwoordt de jongeman. ‘Ik blijf wel gewoon zitten, dan betaal ik nog liever’.

Even later wordt de gekleurde medelander als een ware misdadiger afgevoerd, terwijl ik mij afvraag of het in ons tolerante landje stiekem toch niet een heel klein beetje uitmaakt welke kleur je hebt.

Mind if I floss?

Wat ik dus niet snap he, is dat geen enkele restauranthouder bedacht heeft dat het een gat in de markt zou zijn, als ze naast tandenstokers ook flos op tafel zouden hebben staan. Flossen is vele malen effectiever, vooral met die nare stukjes draadjesvlees die je eigenlijk toch nergens anders eet dan buiten de deur.

Ik snap best dat het misschien niet al te smakelijk is voor je tafelgenoot, maar dan vraag je het toch eerst even? Net als met roken, maar dan anders.

Smartlappen

De dirigent van ons koor heeft ons eindelijk zo ver gekregen dat we een smartlap zingen. Want wij zijn dan wel een ruimdenkend koor, maar een smartlap vraagt toch wel om enige grensverlegging. Smartlappen zijn over het algemeen vrij vrouwonvriendelijk weet u.

Met gierende uithalen zingen we dramatisch over onze zeeman die voorgoed vertrekt naar de woelige baren, terwijl wij geheel door droefheid overmand, bewond’rend naar hem opkijken. Zucht. Het maakt veel goed dat de mannen met dezelfde dramatische overtuiging mee moeten zingen. Weten zij ook eens hoe het voelt om schreiend aan de waterkant te staan.

Broer(tje)s

Vandaag ga ik jullie iets vertellen over mijn broer(tje)s.

Broer A. is de eerste in de rij. Hij bevindt zich op dit moment in Australië alwaar hij kennis maakt met het leven. Broer A. is al vanaf mijn geboorte aanwezig en het stemt mij dan ook vreselijk gelukkig dat hij in februari eindelijk weer terugkeert op Nederlandse bodem. Een jaar is net iets te lang om oudste broers niet te zien.

Broer M. is eigenlijk broertje M., maar gezien zijn afmetingen verdient hij zo onderhand wel de titel ‘Broer’. Daarnaast is hij afkomstig uit de eerste lichting waardoor ik tevens vind dat deze titel hem toekomt. Broer M. is de meest eigenwijze van het stel, gaat in stilte zijn eigen gangetje en zorgt daardoor voor steeds terugkerende verbazingsmomenten. Zo kwam ik laatst thuis net voordat hij ging slapen. (Broer M. is zijn hele leven al koudbloedig geweest en slaapt om die reden in zijn ondergoed, ongeacht het seizoen). Ik trof één grote bonk spieren voor de spiegel.
‘Och, komt van het sporten’ was zijn reactie. Ik kon hem alleen maar aangapen. Kleine broertjes worden groot, in stilte.

Broertje H. is de eerste van de nieuwe lichting. Broertje H. zou volgens de officiële benamingen een half broertje genoemd moeten worden, maar dat gaat er bij mij niet in. Broertje H. is een miniatuurtje van broer A, een weelderige bos krullen, grote bruine ogen en een intens goed ontwikkeld spraakorgaan. Op tweejarige leeftijd al een kleine lopende encyclopedie.

Broertje G. is nog niet zo lang op deze aardbol, maar eist al wel duidelijk zijn plaats op. Niet zo zeer geestelijk, maar wel fysiek. Broertje G. is half zo oud als broertje H., maar van dezelfde afmetingen. Mijn vader noemt hem een gulle baby. Hij lacht veel en doet verder nog niet veel meer dan massief zijn. Ik verwacht bij hem in de toekomst net zoveel onverwachte verbazingsmomenten als bij Broer M., maar ik vrees dat ik een deel daarvan ga moeten missen. Halve broertjes H & G zijn namelijk twee weken geleden vertrokken naar Noorwegen samen met onze gezamenlijke vader en zijn lieve vriendin. Vertrokken om te emigreren. Naar een eiland met een handjevol inwoners. Je hebt namelijk van die mensen die op een gegeven moment willen dromen verwezenlijken en dan gaan emigreren, en dat is helemaal niet eerlijk.

Ik had het miniatuurtje van broer A. en de gulle baby graag met eigen ogen zien groot worden. Want ze zijn minder half dan je zou denken.

Jeugdige logica

‘…mét mevrouw van Dijk’
‘Goedemiddag, u spreekt met Annemiek van bedrijf X, ik ben op zoek naar degene die bij u thuis meestal de bestellingen doet, spreek ik daarmee?’
‘Ja hállo, ik ben nog maar een kind hoor!’
‘Eh, juist..’
‘Máááám!’

Eerste tekenen van genialiteit #1

Het was al bekend dat ik denk in volzinnen, maar laatst betrapte ik mezelf er op dat woorden in mijn hoofd omdraaien bij moeheid. Niet zomaar omdraaien, nee, ik verwissel alle eerste letters van lettergrepen. Dan krijg je dingen zoals SpiloFinz, waf-asje, je jeus neuken etc. Maar verder is alles goed, denk ik.

Borstbollen

Het afgelopen jaar heb ik veel nieuwe dingen leren eten: roti, geitenkaas, zure haring, paling, Groninger metworst en borstbollen. Deze laatste ontdekking wil ik echter graag met u delen. Gemaakt in België: Wycam’s echte oude borstbollen, mensen wat een ontdekking! Gezien de verpakking vrees ik echter dat ze niet al te lang meer in de schappen zullen staan, dus ik geniet met volle teugen van mijn nieuwe verslaving.

Rituelen

Elke werkdag speelt zich een bijzonder tafereel af in huize vriendje. Tegen de tijd dat het donker begint te worden houd ik mijn ogen gespannen op de voordeur gericht. Rond half zeven hoor ik de sleutel in het slot, zwaait de deur open en stapt een boomlange jongen het huis binnen.

In één vloeiende beweging smijt hij zijn aktentas in de hoek en heeft hij zijn broek op zijn enkels. Dan pakt hij de swiffer en begint gelukzalig rondjes door het huis te rennen in zijn boxers, al swifferend over zijn notenhouten kliklaminaatvloertje. Vriendje houdt wél van orde en netheid maar heeft een hekel aan kriebelende pantalons.

Groene vingers

Ik heb iets met plantjes en dieren in huis. Op de een of andere manier leeft alles op onder mijn toeziend oog. Ik ben de Rob-van-eigen-huis-en-tuin in studentvorm. Enige verschil is dat ik er niets voor doe. Echt niets.

Het grootste effect heb ik op visjes. Huisdiervisjes. Het is algemeen bekend dat visjes die thuis gehouden worden het meestal niet langer dan een maand overleven. In die wetenschap nam ik heel nobel de jonge guppies van mijn huisgenoot over die op wereldreis ging. Twee jaar geleden.

Hoe moet dat nou als het grote moment van Sámenwonen daar is? Huisdiervisjes zijn toch wel het toppunt van burgerlijkheid.. Maar ze kijken me zo vrolijk aan van achter groen uitgeslagen glas, dat ik ze toch maar meeneem.

Aanmoedigingsprijs

Net als een groot deel van bloggend Nederland (Menno, Aukje, Webkim) ga ook ik de grote sprong in het diepe wagen: er gaat gesamenwoond worden. Zelf tilde ik niet al te zwaar aan het samenwonen, totdat mensen mij er op gingen attenderen dat ik het wel over Sámenwonen had.

Dingen als; ‘Je bent nog wel erg jong', ‘Zou je dat nou wel doen? Je kunt je hele leven toch nog samenwonen?’, ‘Wij zijn na een half jaar al weer uit elkaar gegaan omdat we toch te dicht op elkaars lip zaten’ en ‘Samenwonen is wel erg burgerlijk anno 2005’ werden mij toegefluisterd.

Even leek mijn rotsvaste nuchterheid over samenwonen te gaan wankelen, maar gelukkig verschenen op dat moment mijn schoonouders ten tonele. Ze kwamen langs om de via marktplaats aangeschafte oven voor vriendje af te leveren en spraken de legendarische woorden: ‘Meid, de oven geven we aan jou. Als je gaat samenwonen wordt alles in huis van jullie beiden, maar tot die tijd is de oven van jou. Zie het maar als aanmoedigingsprijs’. Vriendje keek verbaasd toe.

De geboorte van FiloSpinz

Er zijn mensen die zich vol hartstocht storten op hobby's als paardrijden of patchwork quilting, maar wat heb ik eigenlijk nog voor hobby's waar ik vurig al mijn vrije tijd in stop? Dat was de brandende vraag die vooraf ging aan dit weblog. Het antwoord was 'geen'; na vier jaar technische faculteit kwam ik tot de conclusie dat mijn creatieve vermogens dusdanig afgestompt zijn dat ik geen hobby's meer heb.

Gelukkig kreeg ik een Briljant Idee. Dit idee was zó briljant dat wachten tot 31 december geen optie meer was. Dankzij het Briljante Idee is FiloSpinz geboren. Hier zal ik vanaf vandaag al mijn grote en kleine hersenspinsels met de wereld delen. Welkom!